kucie

kucie
n ковка kucie maszynowe машинная ковка kucie matrycowe ковка в штампе kucie na gorąco горячая ковка kucie na młotach ковка под молотом kucie na prasach ковка под прессом kucie na zimno холодная ковка kucie ręczne ручная ковка kucie swobodne свободная ковка

Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. . 1973.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "kucie" в других словарях:

  • kucie — n I rzecz. od kuć Kucie ręczne a. kowalskie. Kucie podków. Kucie koni …   Słownik języka polskiego

  • kowalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o metalach i ich stopach: podatny na kucie, dający się kształtować przez kucie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Metale kowalne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • KОBKA — способ обработки металлов в горячем состоянии посредством пресса или с помощью многократного прерывистого воздействия давлением (Болгарский язык; Български) коване (Чешский язык; Čeština) kování (Немецкий язык; Deutsch) Schmieden; Schmiedearbeit… …   Строительный словарь

  • bezwiórowy — ∆ techn. Bezwiórowa obróbka metali i tworzyw sztucznych «obróbka (np. kucie, odlewanie, tłoczenie) polegająca na nadawaniu materiałowi żądanego kształtu bez skrawania» …   Słownik języka polskiego

  • dogniatać — ndk I, dogniataćam, dogniataćasz, dogniataćają, dogniataćaj, dogniataćał, dogniataćany 1. techn. «kształtować przedmiot przez kucie usuwając nierówności i nadając mu ostateczną formę i wymiary odkuwki; kalibrować» 2. techn. «obrabiać powierzchnię …   Słownik języka polskiego

  • kęs — m IV, D. a, Ms. kęssie; lm M. y 1. «kawałek czegoś jadalnego» Spory, smaczny kęs. Kęsy chleba, mięsa. Ugryźć, przełknąć kęs. 2. rzad. «kawałek, część, pewna ilość czegoś; trochę, nieco» Kęs drogi, ziemi. 3. górn. kęsy «sortyment węgla o wymiarach …   Słownik języka polskiego

  • kęsisko — n II, N. kęsiskokiem; lm D. kęsiskoisk 1. zgr. od kęs w zn. 1. 2. hutn. «półwyrób stalowy otrzymany z wlewka przez kucie lub walcowanie, będący zwykle postacią przejściową od wlewka do kęsa» …   Słownik języka polskiego

  • kowalny — «o metalach i ich stopach: nadający się do obróbki plastycznej przez kucie; kujny» Złoto jest najbardziej kowalnym metalem …   Słownik języka polskiego

  • kujność — ż V, DCMs. kujnośćści, blm techn. «technologiczna przydatność materiału do kształtowania przez kucie; kowalność» …   Słownik języka polskiego

  • kuźnictwo — n III, Ms. kuźnictwowie, blm techn. «oddział technologii obejmujący metody i procesy wytwarzania przedmiotów metalowych przez kucie; kowalstwo» …   Słownik języka polskiego

  • matrycowy — przym. od matryca (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Matrycowy odlew czcionki. Karton matrycowy. Klisza matrycowa. b) w zn. 3: Kucie matrycowe …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»